Vertrek vanuit Brussel en aankomst in Barcelona.

Een overblijfsel van de muur die eens de stad volledig omgaf.

Het Catalaanse huis van de aartsdeken heeft een modernistische brievenbus. Deze werd ontworpen en gebouwd door de architect Lluis Domènech i Montner. De brievenbus is een directe verwijzing naar het verleden van dit gebouw als college van advocaten. De brievenbus toont aan dat het recht snel moet werken als een zwaluw, maar in feite is het justitiële systeem vanwege alle moeilijkheden en bureaucratie om zich heen (uitgebeeld door de klimop) zo traag als een schildpad. Iets wat hedentendage nog steeds zo is. Tegenwoordig doet dit gebouw dienst als tentoonstellingsruimte van het stadsarchief

De brug van de bisschop datert van 1828 en werd als enige geaccepteerd door het gouvernement. Men vertelt dat de architect zo teleurgesteld was door deze beslissing dat hij heimelijk een schedel met dolk heeft toegevoegd. Volgens de legende valt ieder die de schedel ziet ten prooi aan een duistere vervloeking.

Of de kathedraal van Barcelona. De tuin in deze kerk is een mooi stukje natuur midden in de stad. Ook het klooster kan je bezoeken. Op momenten dat er een viering bezig is kan men niet de kerk binnen,  maar je kan nadien altijd terug gaan om het interieur te bekijken. Het interieur is vooral groots en in elke nis bevindt zich wel een altaarstuk gewijd aan de een of andere Heilige

De overblijfselen van deze Romeinse tempel zijn gehuisvest in een klein middeleeuws binnenplein. De 4 kolommen die nog overblijven zijn 9m hoog en meer dan 2000j oud.

Openbaar plein vlakbij de Ramblas en de Gothische wijk. Op het moment dat wij in Barcelona verbleven wapperde de Catalaanse vlag hier overal, de schreeuw om onafhankelijkheid was hier op dit moment nog niet voorbij.

In het kunsthistorisch museum kan je de restanten van de Romeinse opgravingen zien. Via de lift vertrek je in het jaar 2018 naar het jaar -12. Enkele van de opgravingen zijn zeer mooi bewaard gebleven. Een van de mooiere bezienswaardigheden in het Muhba is het baptisterium. Dit was eerst een vierkante ruimte en werd nadien vergroot naar een achthoek.

In dit museum wordt je ondergedompeld in een devote sfeer. De beelden zijn niet van uitstekende kwaliteit en soms zelfs niet mooi. Er zijn verschillende etages waarvan wij er enkele bezocht hebben. Elke etage heeft zijn eigenheid en is onderverdeeld in verschillende secties,  volgestouwd met telkens eenzelfde item. Maar zoals met alles, overdaad schaad. Dit museum heeft zo een grote collectie dat zelfs de grootste kunstliefhebbers zich al snel gaan vervelen. Niet echt een museum dat je moet gezien hebben tenzij je niet veel anders te doen hebt.

Een modernistisch gebouw van de hand van Lluis Domènech i Mantaner en leraar van Antoni Gaudi. Het modernisme is ontstaan om de natuur in de stad te brengen. Het Palau is tot de dag van vandaag nog steeds in privé bezit en behoort toe aan Orféo Catala. De eerste steen bevindt zich in de kleine zaal waar de rondleiding met een film start. Tijdens deze film wordt  de gebruikte symboliek die verwerkt is in de zaal  uitgelegd. De zaal wordt ook nu nog gebruikt voor concerten, zakendiners en huwelijken. De luster in de foyer werkt op gas en is middeleeuws wat contradictorisch is in dit hele gebouw, gezien de modernistische stijl. Het pronkstuk in deze zaal is de glazen gebrandschilderde omgekeerde koepel die 3000kg weegt. Ook het podium is zeer indrukwekkend, in totaal zijn er 18 muzen die niet allemaal zichtbaar zijn voor het publiek omdat ze er zijn voor de muzikanten. Wanneer je goed kijkt zie je dat ze er allemaal anders uit zien en verschillende muziekinstrumenten vast hebben wat betekend dat alle soorten muziek hier welkom zijn. De muzen trachten ook uit de muur te komen om zo met artiesten plezier te hebben op het podium. Ook is hier het enige pijporgel dat niet in een kerk is te bezichtigen met meer dan 3000 pijpen. Je regelt de rondleiding best voordien want deze zijn zo uitverkocht.

De kerk ligt verscholen en is vrij toegankelijk. Deze is niet zo groot maar volgens internet zou je ze gezien moeten hebben. Het altaarstuk is wel de moeite waard. De tuin waar we aanvankelijk voor gekomen zijn en die zo besproken wordt voor de stilte die er heerst ligt er wat verwaarloosd bij. Aan de zijkant is er nog een ruimte die we willen betreden maar hier liggen wat mensen te slapen. Dit is  een opvang voor daklozen of vluchtelingen die hier overdag een plekje krijgen.

Het eerste huis van de architect Gaudi. Dit staat er precies wat verlaten bij tussen alle andere huizen in de straat.  Op het moment dat wij Casa Vicens bezochten waren er restauraties bezig. De constante die ook hier weer in het ganse huis te zien is: de natuur. Enkele van de vele erkers zijn opengesteld voor het publiek wat maakt dat je ook hier leuke foto's kan maken. De plafondschildering van een koepel is toch ook weer een mooi werkje. Op de 1e en 2e etage zijn momenteel tentoonstellingen. Hier zien we een originele tegel uit papier macher uit de rokerskamer en de tegels met de afrikaantjes (bloemen) die Gaudi zelf heeft ontworpen en geïnspireerd zijn op het afrikaantjes bloemenveld nabij het huis, deze zijn ook in enkele kamers zichtbaar. De unieke nokpannen kan je hier bekijken alsook de tegels die gebruikt zijn in de plafonds. Deze lijken toch wel een stuk groter dan wanneer ze zijn ingebouwd. De originele architecturale plannen liggen hier eveneens tentoongesteld en enkele maquettes van het Vicens huis zijn hier te bewonderen. Zo kan je heel duidelijk zien dat het terrein met de jaren toch wel verkleind is en er een heel deel verloren is gegaan wat toch wel jammer is. De Arc en ook de kapel zijn verdwenen. Uiteindelijk komen we aan op het dakterras. Veel is hier niet te zien maar je moet het wel eens geweest zijn als je er toch bent.

Veel is er in dit park niet te zien, enkel wat duiven en hier en daar een fontein.

De winkel wandelstraat in Barcelona. Met zijn vele terrasjes en straatartiesten. En ergens verscholen tussen de straatstenen een mozaïek van Miro

Een markt die heel wat items huisvest gaande van fruit naar vlees en vis tot enkele eetstandjes.

Soms ook wel schertsend 'de steengroeve' genoemd. Wij hadden voordien een tijdslot gereserveerd wat de wachtrij aanzienlijk verkort maar keerzijde is dat je dan wel die dag dient te gaan. Wanneer je  pech hebt zoals wij dat omwille van de regen het dakterras afgesloten is en je er geen toegang tot krijgt mis je toch een deel van de rondleiding. Voordat je het bezoek kan aanvatten dien je al je bezittingen door een metaaldetector te laten gaan, dan kan je de audio gids, die trouwens gratis is, afhalen en pas daarna kan je van al het moois gaan genieten. Ook hier zie je weerom de invloeden van de natuur vertaald naar de architectuur. Gaudi laat het gebouw tot leven komen door de speelse vormen en kleuren die hij gebruikt. Vooral de binnenplaats is prachtig. De echte tour start op zolder. Hier zie je hoe ruimte wordt gecreëerd door gebruik te maken van bogen om het dak te ondersteunen. Ook werd in dit gebouw voor de eerste keer een garage geïntegreerd in een gebouw, dit was nog nooit eerder gedaan in Barcelona. De bewoners konden per koets en later met de auto naar hun eigen verdieping rijden. De buitenmuren zijn golvend uitgevoerd en de metalen balustrades zijn gemaakt van restjes. Op deze zolder kan je verschillende maquettes zien van projecten waaraan Gaudi heeft gewerkt of zijn stempel heeft gedrukt samen met enkele grondplannen. Een van de meest innovatieve methodes die Gaudi heeft gebruikt om zijn maquettes te maken is een constructie maken met koorden, deze ondersteboven hangen boven een spiegel en zo zie je een gebouw tot leven komen. Nadien werd dit in gips gemaakt en werden eventuele aanpassingen gedaan om daarna over te gaan om het werk definitief in steen te maken. Gaudi vertrouwde meer op deze manier dan dat hij vertrouwde op plannen op papier. Naderhand bleek ook dat 'la Pedrera' eigenlijk te groot en te hoog is maar omdat het werk van kunsthistorisch belang is mocht het blijven staan. Tijdens de rondleiding kan je een appartement bekijken in dit gebouw. Dit geeft wel een idee over hoe men in die tijd leefde. De aanduiding van de verschillende kamers gebeurd via een andere vloertegel of een ander patroon, enkel ruimtes die samen kunnen functioneren hebben dezelfde vloer.

Dit huis werd door Gaudi omgebouwd en had eerst een andere aanblik. De voorgevel is bedekt met mozaïek en doet denken aan de schubben van een vis. De balkons zijn als enorme kaken van zeedieren, die als het ware uit de zee ontspringen. Op het dak ligt er precies een draak te slapen en is gebaseerd op de patroonheilige van de stad: St Joris. Ook hier koop je best de ticketjes voordien en dan nog heb je kans dat je een tijdje moet wachten. Bij de trap is een lichtvenster gemaakt geïnspireerd op het schild van een schildpad. Ook hier zie je vooral het thema water en waterdieren als rode draad door het gehele huis. Het familiehuis met zijn eigen tuin en indrukwekkend glas in loodraam met uitzicht op Passeig de Gràcia is een niet te missen iets. Verder is er de lichtschacht met hierin de originele houten lift. Wat de lichtschacht zo speciaal maakt is dat er gewerkt is met tegels in verschillende tinten blauw. Hoe hoger men gaat hoe donkerder de tegeltjes worden omdat het zonlicht dan ook feller wordt. Op het hoogste verdiep, de zolder, werd er in eerdere dagen vooral gewerkt door de dienstmeiden die er de was deden. Je krijgt ook een spectaculair uitzicht op de schoorstenen van de appartementen die omwille van esthetiek bij elkaar werden gezet.

Ook hier best weer toegangsticketjes voordien aanschaffen. Ook is er controle van de rugzakken en personen voordat de heilige gronden betreden kunnen worden. De eerste steenlegging gebeurde in 1882. Gaudi spendeerde 43jaar van zijn leven aan dit meesterwerk tot hij stierf in 1926 in een tragisch tramongeluk. Gaudi heeft slechts 1 van de 4 torens van de evangelisten afgewerkt gezien. De kerk is kolossaal, indrukwekkend, duizelingwekkend. Alle superlatieven zijn hier van toepassing. Het portiek is gewijd aan de heilige maagd Maria aan wie Gaudi zeer devoot toegewijd was. Dit is het oosten en staat gelijk aan de geboorte, kindertijd en adolescentie van Jesus. Er zijn verschillende scènes te zien uit het nieuwe testament. De taferelen die je ziet hebben dan ook allemaal met het leven en geboorte te maken. De kolommen, in de kerk, die een stenen bos voorstellen benemen je de adem alsook de immense glaspartijen. Het heeft allemaal wat tijd nodig om te bezinken. In de crypte ligt onze architect Gaudi begraven. Aan de westkant van de kerk is het een heel ander verhaal. Hier worden de beelden een beetje grimmiger en staat de dood centraal. De kerk werd door Gaudi getransformeerd in een ware bijbel van steen met meerdere referenties naar bijbelse passages en karakters. Wanneer de Sagrada volledig af is zal ze 18 torens bezitten. 12 van deze torens zijn gewijd aan de apostelen, 4 aan de evangelisten, 1 voor de Heilige maagd Maria en de grootse die zich centraal zal bevinden is gewijd aan Christus. De 4 torens van de evangelisten hebben subtiele verwijzingen naar de mijter, de staf en de ring van een bisschop.

Om het informatiecentrum te vinden moet je gewoon de zwarte en blauwe voetstappen volgen wanneer je de trein uitstapt. In het informatiecentrum krijg je een kaart mee en een audio gids zodat je alle nuttige info hoort. Heel het dorp is zowat een openlucht museum en we komen onder andere aan de school voor jongens en het huis van hun leraar. Deze 2 gebouwen zijn verbonden door een brug zodat de leraar niet op straat moest komen. Verder passeren we ook nog de woning van de arts. Deze zorgde ervoor dat niet alleen de zieke arbeiders werden onderzocht en verzorgd maar hij moest er ook op toezien door middel van huisbezoeken dat de arbeiders zichzelf wel verzorgde zodat ze gezond bleven en dus ook beter konden werken. Een van de mooist bewaarde gebouwen voor mij is het klooster. Alle huizen die hier te zien zijn en die wat van historisch belang zijn bevinden zich in privé bezit en zijn niet te bezoeken, je kan ze enkel aan de buitenkant bewonderen. Ook de textielfabriek is enkele jaren terug opgekocht door de gemeente. Deze fabriek werd in kleinere delen opgesplitst en verkocht destijds omdat ze door de textielcrisis niet meer rendabel was. Na onze wandeling door het dorp komen we aan bij het pronkstuk waar het ons eigenlijk allemaal om te doen is : 'Gaudi's Crypte'. Dit bouwwerk bevat alle architectonische vernieuwingen van Gaudi. Velen denken dat deze crypte de inspiratiebron werd voor de Sagrada Familia. De kerk is niet af en hoe de kerk er zou moeten uitzien is eigenlijk niet geweten, er zijn maar enkele vage schetsen zoals dit bij Gaudi wel vaker voorkwam. Het interieur van de kerk doet een beetje aan een grot denken en de glasramen zijn geïnspireerd op vlindervleugels. Echt toeristisch is het hier nog niet en als je alles afloopt heb je zeker een 2 tot 3 uur nodig.

De Montjuïc is een heuvel met op de top een fort, Castell de Montjuïc, en eromheen een groot park. Het Parc Montjuïc werd aangelegd voor de Wereldtentoonstelling van 1929, met fraaie tuinen, het Nationaal Paleis en sportaccommodaties. 's Avonds is de fontein op Plaça d'Espanya een trekpleister van formaat: een schitterend schouwspel van licht, muziek en water. Het wordt daarom de Magische Fontein genoemd, maar helaas is deze niet altijd operationeel, bekijk dus zeker de uren wanneer de fontein in al zijn glorie te bewonderen valt. Er zijn verschillende museums in de buurt zoals het Museu Nacional d'Art de Catalunya,  het Miró Museum (Fundacio Joan Miró). Het Castell de Montjuïc werd gebouwd in 1640. Dit indrukwekkende fort huisvest nu een militair museum met oude en nieuwe wapens, maquettes van kastelen en militaire uniformen. Liefhebbers van plattegronden kunnen hun hart ophalen bij de grote collectie oude militaire kaarten. Al deze musea hebben wij om wille van tijdsgebrek niet bezocht maar vanaf de heuveltop heb je een prachtig uitzicht over Barcelona, enkele beroemde bezienswaardigheden en de Middellandse Zee. Maar er zijn meer punten in het park vanwaar je een fraai uitzicht hebt, onder meer vanuit de botanische tuin die op zich overigens niet zo bijzonder is. Verder wil ik ook nog meegeven dat in de zomer er vaak openluchtvoorstellingen zijn in het Parc Montjuïc: muziek, dans, theater en ook film!

Dit zomerhuis voor de familie Güell werd ook ontworpen en gebouwd door zijn goede vriend Antoni Gaudi. De rondleiding begint op de plaats waar de koetsen geparkeerd werden en dan gaat het richting stallen. Ook hier zie je weer heel duidelijk Gaudi's kenmerken. Het huis is indrukwekkend en heeft een toegang naar het huis van de vader van Güell. De eetkamer, slaapkamers, badkamer allen wedijveren ze naar de titel van mooiste kamer. De muziekkamer in het centrale gedeelte van het huis met orgel en de mogelijkheid om omgevormd te worden tot kapel stak er voor ons met kop en schouders boven uit. Wat een geweldige kamer. We moeten toch even bekomen van al dit moois voordat we verder trekken naar de zolder en uiteindelijk het dakterras.  Dit dakterras is helemaal Gaudi ten top. De schoorstenen zijn rijkelijk versierd

Dit museum voor moderne kunsten is een mooi modern gebouw. Zeker de moeite waard voor liefhebbers van de moderne kunsten. In dit museum zul je onder andere werken vinden van Spaanse en Catalaanse kunstenaars uit de periode na 1950. Naast alle Spaanse trots zul je ook internationale werken tegenkomen (hoofdzakelijk uit Zuid Amerika en Oost Europa). De collectie begint met de abstractie van de jaren vijftig en wordt gevolgd door Europese pop, de avant-gardes van de jaren zestig en zeventig, poëzie, fotografie en antiminimalistische sculpturen uit de jaren tachtig.

Dit is een uitgestrekt stadspark in Barcelona. Het heeft een oppervlakte van 15 ha met dichte dennenbossen, lanen met palmen en een door bomen omzoomd plein. Een bonte bank in de vorm van een reuzenslang kronkelt door het park of het aards paradijs als rendez-vousplaats (de appel).De bedoeling was om hier een woonwijk met 60 huizen te maken waarvan er 2 verkocht werden. Gaudi trok in een van deze huizen in. Markante onderdelen zijn de ingang met portiersloge en portierswoning, het hek, de zuilengalerij, de dubbele trap met Salamander - bekend als "El Drac" (De Draak) - en de zitbank. Zowel de zitbank als de Salamander bestaan uit ontelbare mozaïekstukjes. Deze route brengt je langs een portiek dat de vorm aanneemt van een golf die op de zuilen breekt. Dit is tevens een prachtvoorbeeld van een van de kenmerken van het modernisme: de symbiose van architectuur en natuur. De zuilen werden door verschillende kunstenaars gemaakt zodat geen enkele dezelfde zou zijn. Toch is er eentje die echt in het oog springt en dat is die van de wasvrouw. Deze kan enerzijds geïnterpreteerd worden als een vrouw met een wasmand op haar hoofd, anderzijds kan je er ook een draagster van offers in zien. Waneer je tickets voordien aanschaft is het wel belangrijk om je aan het tijdslot te houden, je hebt maar 30min speling met het uur vermeld op je ticket. Kom je buiten deze 30min toe dan loop je het risico om de toegang geweigerd te worden. Het huis waarin Gaudi heeft gewoond is eveneens te bezichtigen tegen betaling.

Het is een oase van rust in het midden van de drukke stad, met veel groen, paden en speelplaatsen voor kinderen. In dit park zijn een aantal fonteinen die mede ontworpen zijn door Antoni Gaudí. Aan de oorspronkelijke ingang staat de Arc de Triomf. Aangezien die ingang is vervallen, bevindt de echte ingang zich tegenwoordig een paar honderd meter verderop. In het park zelf bevindt zich een rustig meertje, maar ook de cascadefontein met gevleugelde paarden en slangenstaarten. In het Parc de la Ciutadella bevinden zich niet alleen tuinen en kassen maar ook het Catalaanse Parlement, de nationale dierentuin en het Museu d'Art .

Dit museum is gevestigd in een pareltje van een gebouw. Prachtige glas in loodramen kan je hier bewonderen. De verschillende toepassingen van hennep worden toegelicht en zelfs op de oude schilderijen kan je zien dat men de 'verhelderende' eigenschappen van het plantje reeds goed kende. Foto's maken voor eigen gebruik is toegestaan, ik kan hier dan ook niet zomaar alle foto's posten zoals u als lezer wel begrijpt.

basilica de Santa Maria del Mar

Een blik op een van de torens van de basiliek.

standbeeld van Columbus